Problem marszrutyzacji

Problem marszrutyzacji – problem decyzyjny polegający na wyznaczeniu optymalnych tras przewozowych dla pewnej ściśle określonej liczby środków transportu, której zadaniem jest obsłużenie zbioru klientów znajdujących się w różnych punktach przy zachowaniu ograniczeń. Kryterium optymalizacji jest całkowity koszt transportu (wyrażony odległościowo, cenowo lub czasowo). Istnieją również rozwinięcia problemu uwzględniające więcej niż jedno kryterium optymalizacji^[1]. Problem marszrutyzacji należy do podstawowej problematyki zarządzania operacyjnego flotą środków transportu (rzadziej zarządzania na wyższym szczeblu).

Problem ten jest rozwinięciem takich problemów, jak:

• problem komiwojażera (ang. traveling salesman problem),
• problem chińskiego listonosza (ang. Chinese postman problem),

oraz zaliczany jest do problemów NP-trudnych. Z tego względu zazwyczaj jest rozwiązywany przy pomocy metod heurystycznych. Algorytmy dokładne mogą być wykorzystywane tylko dla problemów o stosunkowo niewielkiej liczbie klientów (do 135)^[2].

Problem został po raz pierwszy zaprezentowany przez G.B. Dantziga oraz R.H. Ramsera w 1959 roku w pracy The Truck Dispatching Problem opublikowanej na łamach czasopisma Management Science^[3].